ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΟΝΕΑ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΕ … «ΠΡΩΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ»!

    Αγαπητέ φίλε γονέα ή/και κηδεμόνα Καλή Χρονιά και ανατρεπτική. Η  πολύπλοκη και εξαντλητική οικονομικοπολιτική συγκυρία που βιώσαμε τη χρονιά που έφυγε, σε συνάρτηση με το τελευταίο τρίχρονο, με «σπρώχνει» ν’ απευθυνθώ σε «σένα» για να συζητήσουμε «μαζί» κάποιες απορίες μου που «ενοχλούν» τον λογικό συνειρμό στις σκέψεις μου.

       
        ... Φίλε πατέρα,

Σε άκουσα, στην εκπνοή του '13, σε κάποια συνέλευση να υποστηρίζεις την άποψη ότι αυτό που σ΄ ενδιαφέρει στο σχολείο είναι οι μαθητές και ΟΧΙ οι εκπαιδευτικοί!

Συμφωνούμε ΑΠΟΛΥΤΑ στο πρώτο σκέλος της … έγνοιας μας.

 - Γιατί όμως (... βασική προϋπόθεση) για μένα είναι νάχει το παιδί μου απέναντί του «λειτουργό» εκπαιδευτικό και όχι επαγγελματία μετακινούμενο «ζόμπι»;  

Κι όταν «αυτόν» τον λειτουργό έχουν φροντίσει, εδώ και δεκαετίες, να τον «εξαϋλώσουν» και να τον «μεταλλάξουν» σε φοβισμένο, πειθαναγκασμένο και εύπλαστο υπαλληλικό «μπαλάκι» του κυβερνητικού «Κινγκ-Κονγκ», τότε ανακαλύπτω ότι ΔΕΝ νοιάζομαι «σφαιρικά» και ολοκληρωμένα για το βλαστάρι μου, αλλά επιδερμικά!

Επιπρόσθετα, αισθάνομαι ότι είναι πολύ «εγωϊστικό» εκ μέρους μας να ψάχνουμε για Parking (…με «κέρμα» τα φέσια των ελλείψεων που πληρώνουμε, όσοι έχουμε ακόμα!) βρεφών, παιδιών, εφήβων (όπως πολλές φορές συνηθίζουν πολλοί με την τηλεόραση του σπιτιού τους) για να’ χουμε την … ησυχία μας. Με το άλλοθι μάλιστα ότι ψάχνουμε για δουλειά!

  Αα! Ξέχασα να σου δηλώσω ότι είμαι άνεργος. Σου αναφέρω όμως ότι παλεύω ΚΑΙ για την ποιότητα των Δημόσιων και Δωρεάν υπηρεσιών εκπαίδευσης προς τα παιδιά  μας αλλά ΚΑΙ ενάντια στις πολιτικές που συντηρούν και διογκώνουν τις δυσκολίες της δυνατότητας εκατομμυρίων ανέργων να βρουν δουλειά ή να συντηρήσουν τη δικιά τους.

• Σε τι διαφωνούμε αδερφέ μου, τελικά;

        ... Γλυκυτάτη μου μητέρα,

Σε είδα μέσα στο '13 να σφουγγαρίζεις ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ (στα … τέσσερα) τα πατώματα του σχολείου που φοιτά ο «άγγελός» σου.

Μου εξήγησες ότι το κάνεις γιατί δεν υπάρχει πλέον υπηρεσία καθαριότητας λόγω περικοπών και δεν αντέχεις στην «ιδέα» ο άγγελος σου να κινείται 7 ώρες την ημέρα «μες τη βρώμα»! Μου είπες ακόμα ότι ήσουν ευτυχισμένη που τόσοι πολλοί γονείς πρόσφεραν «κοινωνικό έργο»!

Συμφωνούμε και σε τιμά ο τρόπος που σκέφτεσαι αυτές τις «δύσκολες» ώρες και εμπράκτως δραστηριοποιείσαι.

Με ενοχλεί όμως «κάτι» και θέλω να στο θέσω σαν προβληματισμό:

Το περιβάλλον που δημιούργησε όλες αυτές τις περικοπές (… που σήμερα εσύ δεν αντέχεις) και εγκυμονεί πολύ περισσότερες …σχώρα με που θα στο πω, αλλά 

αυτό το περιβάλλον το «τάϊσες» ΕΣΥ τόσα χρόνια! Μη βιαστείς να με … σιχτιρίσεις …

-         «Έβλεπες» από τότε περικοπές στην Παιδεία κι έλεγες: «ωχ αδερφέ! Εγώ θα βγάλω το «φίδι» απ΄ την τρύπα;»! Να όμως που και η … τρύπα «μεγάλωσε» και το «φίδι» γέννησε «αυγά» που σκοτώνουν τους μετανάστες και τα παλληκάρια μας!

-         «Έκρινες» τους διαδηλωτές, που ζητούσαν … «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία», χλευαστικά κι εκνευριζόσουν που σε καθυστερούσαν στο δρόμο για το SPA σου!

-         Κατηγορούσες τους επαγγελματίες συνδικαλιστές ως φορείς της απύθμενης αναλγησίας και των καθυστερήσεων της Πολιτείας!

      Δεν τους ξεχώρισες όμως!

      Τους … πέταξες όλους στο «σακί» της απόρριψης κι έτσι τα «σκάγια» πήραν και τους αυθεντικούς αγωνιστές γονείς που πάλευαν τότε για αυτά που ΣΟΥ λείπουν σήμερα! Κι έτσι συντήρησες το … κλίμα απόρριψης των αυτονόητων διεκδικήσεων!

Φαντάζεσαι «αύριο» να κατηγορηθούν οι «σημερινές» αγνές προθέσεις σου ως απόλυτα εσφαλμένες επιλογές; Κι αυτό γιατί οι «αυριανοί» γονείς θα βάζουν ... βαθιά το χέρι στην τσέπη αφού και οι τρεις βαθμίδες εκπαίδευσης θα έχουν, πιθανότατα, ιδιωτικοποιηθεί! 

 

-         Όταν επισκεπτόσουν τις Δημόσιες Υπηρεσίες (υποπτεύομαι ότι … ακόμα και τώρα το κάνεις!) και σ΄ έπαιρνε μια μέρα (!) για να εκδόσεις ένα «ρημαδόχαρτο» (τόσο χρειάζεσαι και σήμερα!), επέστρεφες «μπαφιασμένη» στον καναπέ σου και αναθεμάτιζες «Πρωθυπουργούς και … Σια» για την ταλαιπωρία σου.

      Πόσο δίκιο είχες μ΄ αυτά που τους … έσουρνες! Όμως δεν σε άκουγαν! Γιατί  τάλεγες απ΄ τον … καναπέ σου (υποπτεύομαι ότι …ακόμα και τώρα το κάνεις!).

-         Κι όταν η απεργία στα ΜΜΜ σ΄ εμπόδιζε να πας στη δουλειά σου (πιθανόν να την έχεις χάσει σήμερα, αν και το απεύχομαι) … «ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε!».

Όλη αυτή η «κατάσταση» που σε … ενοχλούσε τόσα χρόνια, προσπαθούσε ν’ ανατρέψει ή έστω να αποτρέψει τις «περικοπές» που σ΄ ενοχλούν σήμερα!

Με μια «ειδοποιό» διαφορά:  
- οι διαδηλωτές σ΄ άφηναν όρθια και υπερήφανα να … δυσανασχετείς!

- οι «περικοπές», κι αυτοί που τις δρομολογούν, σε αναγκάζουν να «γονατίσεις» 
(στα … τέσσερα! Κυριολεκτικά!).

• Μάνα, αυτούς «προσκυνάς» στα … τέσσερα; Αυτούς που σε θυμούνται 1 μέρα το χρόνο (στη γιορτή της μητέρας) ως «στυλοβάτη» της ελληνικής οικογένειας και τις υπόλοιπες σε … "γονατίζουν";

        ... Αγαπητέ φίλε κηδεμόνα,

Σε είδα τις προάλλες στο σχολείο της κορούλας σου να φρεσκάρεις (κι εσύ, όπως η μαμά της προηγούμενης ενότητας) ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ την τοιχοποιία των αιθουσών. ΜΠΡΑΒΟ σου!

Η εξήγηση ήταν ότι δεν είχες άλλη λύση! Σου πρότεινα να πάμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, Σύλλογος και Ένωση Γονέων, στην αρμόδια (!) Διεύθυνση να πιέσουμε για λύσεις!

Μου είπες ότι … μέχρι να μας βρουν τη λύση ΑΥΤΟΙ, θάχει τελειώσει το σχολικό έτος (δεν … είχες κι άδικο)! Σου υπενθύμισα όμως ότι και την περασμένη χρονιά, όταν σε καλούσα για παρέμβαση στη Διεύθυνση Εκπαίδευσης για ν’ αποτρέψουμε τα χειρότερα που … «μας χάϊδευαν απειλητικά την πλάτη» το απέφυγες, για να δεις τον … «Τελικό»!

Τελικά, ούτε «τελικό» είδες (σούριξαν «μαύρο» στο κρατικό κανάλι, παρόλο που το πλήρωνες τόσα χρόνια!) ούτε συντήρηση στο σχολειό σου κάνανε και σε ανάγκασαν, οι αφιλότιμοι, να το συντηρήσεις εθελοντικά! … Από φιλότιμο!

Σε ανάγκασαν αυτοί οι ίδιοι που «αύριο» θα σου στείλουν την ατομική ειδοποίηση πληρωμής κάποιου νέου φόρου ακίνητης περιουσίας ή της κατάσχεσης του σπιτικού σου (σε … τιμωρούν που ήσουν τόσα χρόνια νοικοκύρης κι έβαλες «ένα κεραμίδι πάνω απ΄ το κεφάλι» σου!!), το νέο χαράτσι στο λογαριασμό της ΔΕΗ, το ΧΡΕΩΣΤΙΚΟ σημείωμα της φορολογικής εκκαθάρισης (πρόπερσι ήταν ΠΙΣΤΩΤΙΚΟ, θυμάσαι; Παρόλες τις μειώσεις στις αποδοχές σου!!) αν και φέτος τον μισθό σου τον κατάντησαν … χαρτζιλίκι και εξισώνουν την τιμή των καυσίμων θέρμανσης με αυτήν της κίνησης! Δεν θα σε ρωτήσουν «αύριο», αδερφέ μου, αν έχεις να πληρώσεις το γάλα του παιδιού σου και το βιβλίο του ή αν έχεις να του δώσεις χαρτζιλίκι (απ’ το μισθό-χαρτζιλίκι σου) για ένα κουλούρι!

- Του χρόνου; Θα πάς για να ξαναβάψεις με δικά σου έξοδα; 

- Και τον επόμενο, και τον επόμενο; 

- Σκέφτηκες μήπως δημιουργείς, άθελά σου, το «σκαλοπάτι» για την "Ιδιωτικοποίηση" της Παιδείας; 

Τότε όμως θα πληρώνεις "θεσμικά" την φοίτηση του παιδιού σου, ασχέτως - ταξικής - ποιότητας εκπαιδευτικών υπηρεσιών! Και η ποιότητα θα … κοστίζει! Εκτός από ταξική θα είναι και ... τοξική (... για την τσέπη σου!)! Δεν ξέρω ποια ποιοτική κλίμακα θ’ "αντέχεις" να πληρώνεις και ποιες θα είναι οι «κυρώσεις» εάν, και τότε, δεν έχεις τη δυνατότητα να εκπληρώσεις τις οικονομικές σου υποχρεώσεις!

Αυτό θα είναι το «ευχαριστώ» ΤΟΥΣ, Αύριο!

Εσύ αδερφέ μου είσαι «καθαρός». Και «εργάτης» της ζωής σου. Και το δείχνεις! Έμπρακτα.

Αυτοί όμως είναι «ντυμένοι» … άνθρωποι! Και κλέβουν τη ζωή και το μόχθο σου για να χαριεντίζονται στο «γυαλί», να χασκογελάνε (μη … τσιμπάς! Τα δόντια τους μας δείχνουν) για τα πρωτογενή πλεονάσματα (τα δευτερογενή, τριτογενή, Τερατογενή ελλείμματα στις … Ελβετίες όμως, τα αποκρύπτουν) και να μας δείχνουν το μέγεθος της … ανοησίας μας!

Γιατί είναι πεπεισμένοι ότι «κάτι τέτοιο» είμαστε!

Και όταν τους δείχνουμε τα … «δόντια» μας (γελάμε, αυτοί όμως … τρέμουν! Απ΄ το φόβο τους) μας … μπουζουριάζουν στη στενή γιατί το Σύνταγμα μας υποχρεώνει να προστατέψουμε την εθνική μας περιουσία στις Σκουριές, μας «επιστρατεύουν» … προληπτικά, μας «αρωματίζουν» με χημικά spray, κάνουν τα «στραβά μάτια» σε κάτι τύπους με τα μαύρα που εγκληματούν ασύστολα, μας «αυτοκτονούν» έξω απ΄ τα τρόλεϊ γιατί δεν έχουμε εισιτήριο, «στρίβουν» το μαχαίρι στην καρδιά παλληκαριών που τολμάνε να τραγουδήσουν «έξω ο φασισμός», ανακαλύπτουν σαν νέοι «Κολόμβοι» την  ΧρυσΑυγήτικη «Αμερική» που τόσα χρόνια δεν είχαν ανακαλύψει!

• Σ΄ αυτούς αδερφέ μου χαραμίζεις το μεράκι σου για αξιοπρεπή σχολεία;

Αγαπητέ φίλε γονέα ή/και κηδεμόνα,

Προσπάθησα να επικοινωνήσω «μαζί» σου σε «πρώτο» πρόσωπο για να νοιώσεις την  αμεσότητα της αγωνίας μου γι’ αυτό που συμβαίνει και δρομολογούν να συμβεί, στον πολύπαθο χώρο της Παιδείας, στη χώρα μας. Αφουγκράστηκα και «ψηλάφησα» προσεχτικά τοποθετήσεις γονέων σαν και μας, σε όμορες συνελεύσεις συλλόγων και Ενώσεων. Αφορμή  όμως ένα ρεπορτάζ του ημερήσιου τύπου (ένθετο περιοδικό εφημερίδας στην Κυριακάτικη έκδοση που παρουσίαζε την εικόνα  πατέρα-γονέα να βάφει το σχολείο και γονέα- μητέρας να σφουγγαρίζει!). Προέβαλε με τόσο «μελιστάλακτο» τρόπο την «αξία» της ιδιωτικής πρωτοβουλίας που παραλίγο να … παρασυρθώ στην αγνότητα των προθέσεων.

Οι προθέσεις όμως της «Ιδιωτικής Πρωτοβουλίας» του γονιού, που νοιάζεται για το παιδί του, απέχουν «έτη φωτός» από τις προθέσεις της επιχειρηματικής «Ιδιωτικής Πρωτοβουλίας»!

Το «επιχειρείν» έχει προκαθορισμένο Αυτοσκοπό: Το επιχειρηματικό κέρδος!

Χωρίς «αυτό» δεν υπάρχει δραστηριότητα. Όλες οι «υπηρεσίες» του λοιπόν έχουν κόστος. Αυτό το κόστος δεν το καθορίζεις εσύ αλλά ο ιδιωτικός φορέας που θα δραστηριοποιηθεί στο χώρο! Εάν συνυπολογίσουμε και τον … τρόπο που λειτουργεί ο δημόσιος Εθνικός έλεγχος (!) σε τέτοια κορυφαία ζητήματα, όπως η Παιδεία, τότε οδηγούμαστε στο συμπέρασμα της απόλυτης εξάρτησης της γνώσης, των παιδιών μας, (… και ότι αυτό συνεπάγεται) από τον τρόπο που θα αποδώσει κέρδος και όχι γνώση!     

Ας αναλογιστούμε για μια στιγμή τι θα είχε συμβεί εάν, στην συγκεκριμένη οικονομική συγκυρία των τελευταίων ετών που βιώνουμε όλοι μας, η Παιδεία είχε δομηθεί πάνω σε βάσεις Ιδιωτικής πρωτοβουλίας (η πιθανότητα λουκέτων λόγω "μη βιωσιμότητας" των ... επιχειρήσεων αγκίζει τα όρια της σιγουριάς!)! 

    Φίλε γονέα ή/και κηδεμόνα

Ο σκοπός μου δεν ήταν να σε πείσω για ... "κάτι" αλλά να σε κάνω να σκεφτείς για ... "πολλά" που συμβαίνουν γύρω μας και ειδικά στο χώρο της Παιδείας. 

Γιατί γνωρίζω ότι νοιάζεσαι, όπως όλοι μας, για το παιδί σου αλλά και για το εγγόνι σου. Νοιάζεσαι για το "σήμερα" αλλά και για το, γερά θεμελιωμένο, "αύριο".

                                                                           Καλή μας Χρονιά