Η νέα «Μάχη της Ηλεκτρικής» κατά της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ.

Ξεπούλημα ΑΔΜΗΕ

της Φλώρας Παπαδέδε

Στις 13 Οκτώβρη του 1944, στη Μάχη της Ηλεκτρικής, οι Ελασίτες του Πειραιά και οι εργαζόμενοι στον θερμοηλεκτρικό σταθµό του Αγ. Γεωργίου στο Κερατσίνι – ιδιοκτησία τότε της αγγλικής Πάουερ – έδωσαν μάχη µε τους Γερµανούς για να αποτρέψουν την ανατίναξη του εργοστασίου. Έντεκα πατριώτες χάθηκαν για να σωθεί αυτή η πολύτιµη υποδοµή, να εθνικοποιηθεί την επαύριον και να αποτελέσει βασικό εργαλείο για καλύτερη ζωή και καλύτερο μέλλον.

Λίγους μήνες αργότερα οι επιζήσαντες ήρωες της μάχης απολύθηκαν από την Ηλεκτρική ως «αντεθνικά στοιχεία» και σύρθηκαν στην Ελ Τάµπα, στα Μακρονήσια και στις φυλακές. Μα ποτέ κανένας αγώνας δεν πάει χαµένος! Δέκα χρόνια μετά ένα κοµµάτι από τα όσα ονειρεύτηκαν και για τα οποία πάλεψαν για τον τόπο τους είχε κατακτηθεί. Η Δηµόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισµού ήταν πραγματικότητα. Στην Πτολεμαΐδα στήνονταν οι πρώτες λιγνιτικές μονάδες που παρήγαγαν φθηνό ρεύµα και κατασκευάζονταν το Εθνικό Σύστηµα Μεταφοράς Υψηλής Τάσης που θα καθιστούσε δυνατή την ηλεκτροδότηση και του τελευταίου χωριού. Το 1956 η Ηλεκτρική ανήκε πια στη ΔΕΗ και λειτουργούσε «σε όφελος του δηµόσιου συμφέροντος».

29 Γενάρη 2014: Οι κατοχικές δυνάµεις των «δανειστών» και οι εγχώριοι συνεργάτες τους εκκινούν την πλήρη κατεδάφιση της σπουδαίας αυτής λαϊκής κατάκτησης. Αφού 15 χρόνια υπονόμευαν τη ΔΕΗ µε τις οδηγίες της ΕΕ, τις «απελευθερώσεις», τις μετοχοποιήσεις-ιδιωτικοποιήσεις και τις αναδιαρθρώσεις, αφού την οδήγησαν στη χρεοκοπία βάζοντάς τη να επιδοτεί τους ιδιώτες «ανταγωνιστές» της, αφού τη μετέτρεψαν σε φοροεισπράκτορα χαρατσιών και την έσπασαν στα τρία, τώρα ετοιμάζουν την ανατίναξή της. Ξεκινούν από τη ραχοκοκαλιά της, εκποιώντας σε ιδιώτη το Εθνικό Σύστηµα Μεταφοράς Ηλεκτρι- κής Ενέργειας, που σήµερα ονοµάζεται ΑΔΜΗΕ.

Ο ΑΔΜΗΕ στηρίζει και ελέγχει ολόκληρο το ελληνικό σύστηµα ηλεκτροδότησης, καθώς πάνω του «κουµπώνουν» τόσο η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας όσο και η διανοµή της. Η ύπαρξή του και η λειτουργία του αποτελούν θεμέλια για την παραγωγική ανάπτυξη της χώρας και την κοινωνική ευημερία του λαού µας. Ο ρόλος του είναι κρίσιµος για την εθνική άμυνα και ασφάλεια.

Το παραδέχεται και ο Γ. Ντάισελµπλουµ, ως υπουργός Οικονοµικών της Ολλανδίας: «Η μεταφορά ενέργειας αποτελεί στρατηγική ανάγκη για τη χώρα και η πώλησή της θα έπληττε το δημόσιο συμφέρον» (Οµιλία στο ολλανδικό κοινοβούλιο, 18/10/2013). Έτσι, απαγόρευσε την πώληση σε ιδιώτες οποιουδήποτε ποσοστού της TenneT. Αντίθετα, ως πρόεδρος του Γιούρογκρουπ, περιδιαβαίνει τις κατεχόμενες χώρες (Σλοβενία, 21/10/2013) και «υπογραμμίζει την ανάγκη συνέχισης του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων» των στρατηγικών υποδοµών τους!

Μέσα στο μήνα αναμένεται και το νομοσχέδιο για την εκποίηση του 30% της παραγωγικής βάσης και των πελατών (!) της ΔΕΗ ή αλλιώς της «μικρής ΔΕΗ». 

Ό, τι έγινε µε την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών μεθοδεύεται και µε τη ΔΕΗ. Η ΔΕΗ θα χωριστεί στα δύο, σε «μικρή»-καλή και «μεγάλη»-κακή. Στη «μικρή»-καλή, που θα ξεπουληθεί, θα περιέλθουν όλες οι σύγχρονες λιγνιτικές μονάδες, ορυχεία, λιγνιτικά κοιτάσματα και υδροηλεκτρικοί σταθµοί. Δηλαδή, τα σπλάχνα της ΔΕΗ και του εθνικού πλούτου, που πάνω τους βασίστηκε η παραγωγή φθηνής ενέργειας και η όποια ανάπτυξη και ευημερία γνώρισε ποτέ αυτός ο τόπος. Οι φήµες θέλουν το εν λόγω νομοσχέδιο να έχει συνταχθεί απευθείας από την RWE…

Όσο για την εναπομείνασα «μεγάλη» ΔΕΗ, το 17% της οποίας βρίσκεται ήδη στο ΤΑΙΠΕΔ, η ύπαρξη και η λειτουργία της τίθεται εν αμφιβάλω από την πραγματικότητα της απελευθερωμένης αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Με 4.000 MW λιγνίτες και νερά στον ιδιώτη της «μικρής ΔΕΗ», 4.500 MW επιδοτούμενων ιδιωτικών μονάδων φυσικού αερίου, 3.400 MW ακόµα πιο επιδοτούμενων ιδιωτών ΑΠΕ και μέση ζήτηση τις ώρες αιχµής 8.000 ΜWh, που βαίνει συνεχώς μειούμενη  (8% επιπλέον πτώση το 2013), πού και σε ποιον θα πουλάνε ρεύµα τα εναπομείναντα εργοστάσια της «μεγάλης»;

Σε µια χώρα που βουλιάζει στην ύφεση για πέµπτη συνεχή χρονιά, η ιδιωτικοποί- ηση του ΑΔΜΗΕ, της ΔΕΗ, εξασφαλίζει µόνο ότι η οικονοµία και ο ελληνικός λαός δεν θα ανακάµψουν ποτέ. Άλλωστε, αυτός είναι ο στόχος των «αγορών», των «δανειστών», των «σωτήρων» που µας επέβαλαν τη δουλοπαροικία χρέους. Γι’ αυτό ακολουθεί κατά πόδας το ξεπούλημα των υδάτινων πόρων της χώρας. Γι’ αυτό κατεδαφίζεται το δημόσιο σύστηµα υγείας και διαλύεται η δημόσια Παιδεία.

Σε όσους φαντάζονται ακόµα ότι οι ιδιωτικοποιήσεις επιφέρουν απλώς αυξήσεις τιμών για να κερδίζουν οι ιδιώτες, απαντά η «ανεξάρτητη» Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας και το ΥΠΕΚΑ.

Τα έσοδα και το κέρδος των ιδιωτικών μονοπωλίων, το τιμολόγιο δηλαδή που θα κληθεί να πληρώσει ο ελληνικός λαός προκειμένου να έχουν κίνητρο και να µας κάνουν τη χάρη να παράγουν και να μεταφέρουν το ρεύµα, θα καθορίζεται σε σύγκριση µε τον WACC (Weighted Average Cost of Capital ή Μέσο Σταθµικό Κόστος Κεφαλαίου), «όρος στη γλώσσα της ΕΕ» κατά τον υφυπουργό κ. Παπαγεωργίου. Τι είναι ο WACC; Το κόστος ευκαιρίας! Ένας δείκτης κερδοσκοπίας που συγκρίνει την απόδοση της απασχόλησης των κεφαλαίων σε µια παραγωγική εταιρεία, όπως η ΔΕΗ, µε την τοποθέτησή τους σε χρηματιστηριακά προϊόντα! Σε απλά ελληνικά: οι ιδιώτες που θα πάρουν κοψοχρονιά τη στρατηγι-κότερη υποδοµή της χώρας θα πρέπει να αποζημιώνονται τάχιστα και αντίστοιχα µε τα υπερκέρδη που θα τους απέδιδαν τα κεφάλαια της ΔΕΗ, αν τα ρευστοποιούσαν και τα «επένδυαν» σε χρημα-τιστηριακές φούσκες!

Έτσι αξιολογούν οι «αγορές» αν θα πρέπει να έχει ρεύµα, νερό και θέρμανση κάθε περιοχή της χώρας. Είναι φανερό ότι µε τον WACC αξιολογούνται ήδη τα σχολεία, τα νοσοκομεία και τα Πανεπιστήμια. Κλείνουν σωρηδόν! Ολόκληρη η χώρα µας λεηλατείται και αποδο-μείται η δηµόσια και η ιδιωτική περιουσία του λαού της, καθετί που θα μπορούσε να δώσει στους εργαζόμενους γι’ αυτόν τον τόπο αξιοπρέπεια και εναλλακτική προοπτική. Το σκοτάδι, το κρύο, η αρρώστια κι η αμάθεια είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για δημιουργία ΕΟΖ, όπου τα υπερκέρδη των «επενδυτών» είναι εφάμιλλα χρηματιστηριακών αποδόσεων.

Οι εργαζόμενοι στον ΑΔΜΗΕ, µια και ήρθε πρώτα η σειρά του, και στην υπόλοιπη ΔΕΗ αρχίζουν σιγά-σιγά να συνειδητοποιούν την πραγματικότητα. Καταλαβαίνουν ότι η δηµόσια επιχείρηση που δουλεύουν και οι υποδομές που λειτουργούν έχουν λόγο ύπαρξης και χρησιμότητα µόνο για τον ελληνικό λαό. Οι «αγορές» και οι «επενδυτές» χρειάζονται µόνο λίγα κι επιλεγμένα κομμάτια. Γι’ αυτό και προσανατολίζουν τις προσπάθειές τους στο σμίξιμο µε τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας, στην υπεράσπιση του ρόλου που μπορεί να παίξει η ΔΕΗ για τη διασφάλιση του βιοτικού επιπέδου και την ανασυγκρότηση της οικονοµίας σε όφελος του λαού της. Τα βήµατα είναι µικρά, µα όχι αµελητέα, και κυρίως έγιναν.

Παρά την παράλυση της ΓΕΝΟΠ από τη συνδικαλιστική της ηγεσία (πιθανόν και εξαιτίας της), οι εργαζόµενοι βρίσκουν δρόµους για να ενωθούν, να συντονιστούν και να παλέψουν µαζί. Η διάθεση των εργαζοµένων να αντισταθούν στο ξεπούληµα της ΔΕΗ και της χώρας έσπρωξε τα 19 πρωτοβάθµια σωµατεία της ΔΕΗ να προχωρήσουν σε µεταξύ τους συντονισµό και οργάνωση αγωνιστικών κινητοποιήσεων τη βδοµάδα που πέρασε. Η συµµετοχή των εργαζοµένων του ΑΔΜΗΕ στις καταλήψεις και τις κινητοποιήσεις που αποφάσισαν µέσα από γενικές συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς ήταν καθολική και ουσιαστική. Δυο µαζικά συλλαλητήρια στην Αθήνα έφεραν κοντά όλους τους εργαζόµενους στη ΔΕΗ.

«Ο Αγώνας Τώρα Αρχίζει» λέει η ανακοίνωση των εργαζοµένων και αυτή είναι η αλήθεια. Ο αγώνας για την ανατροπή του ξεπουλήµατος του ΑΔΜΗΕ, της ΔΕΗ και της χώρας ολόκληρης θα είναι µακρύς και πρωτόγνωρος. Με χίλια προβλήµα- τα, δυσκολίες και παλινωδίες, µαθαίνουµε όµως να ξαναοργανωνόµαστε από τα κάτω. Βρίσκουµε «εκείνα τα λόγια που φέρνουν το ίδιο βάρος σε όλες τις καρδιές, σε όλα τα χείλη» και παραµένουµε ενωµένοι.

Καταλαβαίνουµε σιγά σιγά ότι ο αγώνας µας δεν δυναµώνει µε άκοπους εντυπω-σιασµούς και διαγωνισµούς αγωνιστικής φανφάρας αλλά µε διάρκεια, συνέχεια, σταθερότητα και συνοχή. Η εστία πρέπει να παραµένει ζωντανή και να σµίγει µε κάθε άλλη που ξεπηδά. Ξέρουµε καλά ότι κανείς δεν µπορεί µόνος του!

Ίσως φταίει η δουλειά µας. Δεν οραµατιζόµαστε φως στο επέκεινα και δεν φέρνουµε το φως (το αληθινό;) στις «µάζες». Φέρνουµε το απλό, γήινο και γειωµένο φως της λάµπας που παράγουν ανθρώπινα µυαλά και χέρια. «Κανένα παιδί να µη διαβάζει µε κερί!» λέει το κάλεσµα των σωµατείων µας. Σηµαίνει επίσης καµιά οικογένεια χωρίς σπίτι, ρεύµα, νερό, σχολείο και νοσοκοµείο!

Η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ, η δηµόσια παιδεία, η δηµόσια υγεία είναι η υλική βάση για να έχει ο λαός µας παρόν και µέλλον. Για να ξανακατακτήσουµε τη χώρα µας, για να της δώσουµε προοπτική αύριο, πρέπει να υπερασπιστούµε σήµερα την υπαρκτή υποδοµή που έχτισε ο λαός της. Όπως έπραξαν οι υπερασπιστές της Ηλεκτρικής!

Πηγή: εφημερίδα ΠΡΙΝ